فاطمه در هفته ای گه گذشت

سلام فاطمه کوچولوی من.الان که قد کشیدنت رو میبینم باورم نمیشه تو همون نی نی پنجاه سانتی بودی.همون طور که این زمان قد کشیدنت مثل برق و باد گذشت روزهای دیگم ازراه میرسه که میگی مامان من دیگه کوچولو نیستم.

این روزها خیلی بازیگوش شدی.اینقد زیاد که من اصلا گذر روزها رو نمیفهمم و همش وقت کم میارم.صبح ها در انتظار شبم و شبها در انتظار روز. چند روزه تلاش میکنی برای چهار رست و پا رفتن.این روزها در حال گذر از مرحله سینه خیز رفتنی و ما دلمون تنگ میشه برای مراحل قبلی و خوشحال از تماشای مراحل گذرت.

گاهی وقتا مثل طوطی میگی ماما ماما.وقتی که گشنت میشه و خوابت میاد خیلی واضح تر صدا میکنی و من دلخوش ازشنیدن صدای نازت.

این هفته سرما خورده بودی. و گاهی وقتا عصبی میشدم ازاینکه سرمای خودم تازه تموم شده و باز برای بار دوم تو مریض شدی